
سیمانکاری (Cementing) چاه های نفت و گاز
تهیه و پمپاژ سیمان در چاه نفت را سیمانکاری چاه نفت (cementing) گویند و عملیات سیمانکاری عبارت است از پرکردن فضای حلقوی بین دیواره چاه و جداره لوله جداری با دوغاب مناسب سیمان. عملیات سیمانکاری چاه نفت به منظورهای مختلف انجام میشود:
-برای نشت بندی فضای بین لوله جداری یا آستری رانده شده در چاه (casing or liner) و سازند حفاری شده، که به این فضا اصطلاحاً annulus میگویند.
-برای مسدود نمودن ناحیه ای از سازند که در حین حفاری در آن ناحیه، هرزروی گل حفاری اتفاق می افتد که به این ناحیه اصطلاحاً lost circulation zone میگویند.
-برای قرار دادن یک منطقه سخت و محکم که همان پلاگ سیمانی (cement plug) است، جهت منحرف نمودن چاه. بدین معنی که با گذاشتن چند متر دوغاب سیمان در چاه و پس از بستن و سخت شدن آن، با ابزار حفاری انحرافی (directional tools)، چاه در نقطه ای مشخص منحرف میشود. لازم به ذکر است که نقطهای که قرار است چاه از آنجا منحرف یا کج شود (KOP)، بایستی به اندازه کافی سخت و محکم باشد که انجام این کار با گذاشتن یک پلاگ سیمانی یا گذاشتن یک قطعه فلزی (whip stock) میسر میگردد.
-برای مسدود نمایی ناحیه ای از مخزن نفت (reservoir) که نیازی به آن نیست و در فرآیند تولید نفت اختلال ایجاد خواهد کرد. هنگامی که حفاری در مخزن نفت بیش از حد ادامه یابد یا تولید از مخزن نفت بیش از حد ادامه پیدا کند، به ناحیه آبی (water zone) خواهیم رسید که چنانچه این ناحیه آبی با سیمان مسدود نشود، نفت تولید شده از چاه حاوی مقدار زیادی آب بوده و مقرون به صرفه نخواهد بود. لذا سادهترین روش حل این مشکل، مسدود نمایی ناحیه آبی مخزن با سیمان است.
-برای مسدودنمایی و متروکه کردن یک چاه.
در حالت کلی دو نوع سیمانکاری وجود دارد که هر کدام اهداف خاصی را برآورده میسازند:
۱) سیمانکاری رشته جداری:
در این نوع سیمانکاری، جدا کردن سازند مولد از لایهها و بستر مجاور، محافظت رشته جداری از خوردگی و پوسیدگی به سبب وجود سیالهای خورنده در بسترهای مجاور، ایجاد آب بندی و جلوگیری از نشتی برای کنترل و ایمنی تجهیزات سر چاهی مورد نظر میباشد.
۲) سیمانکاری تحت فشار یا سیمانکاری فشاری (Squeeze Cementing) در چاههای مشبک (Perforated borehole):
در این نوع سیمانکاری، تزریق سیمان اضافی از بین شبکههای چاه مشبک برای تعمیر سیمانکاری اولیه یا استحکام دهی آن، پرکردن و یا آب بندی لایه تهی شده از نفت و جداسازی بستر از لایههای مجاور برای کاستن از درصد آب یا گاز نفوذی در نفت تولیدی مورد نظر میباشد.
سیمان:
ترکیب اصلی سیمانهایی که در سیمانکاری چاههای نفت بکار برده میشوند، همان سیمانهای صنعتی است با این تفاوت که از لحاظ ترکیب ساختاری، موادی به آن اضافه میشود که خاصیت پمپپذیری دوغاب سیمان افزایش یابد. نوع مواد و میزان مواد تشکیل دهنده سیمانهای صنعت حفاری باید به گونهای باشد که خواص ذیل را در آنها ایجاد نماید:
ویسکوزیته سیمان و زمان سفت شدن آن به صورتی باشد که بتوان آن را با پمپ در عمق معینی از چاه قرار داد. به محض قرارگیری در چاه باید سریعاً و در کوتاه مدت مقاومت کافی در آن ایجاد شود تا از شکست مکانیکی جلوگیری به عمل آید. از نظر ترکیب شیمیایی، سیالات طبقات مختلف زمین بر روی آن تاثیری نگذارد. چنان قوامی داشته باشد که به مرور زمان تجزیه و فاسد نگردد و کیفیت خود را از دست ندهد. سیمان باید فاقد نفوذپذیری باشد تا سیال طبقات در آن نفوذ نکند.
روش سیمانکاری:
روش سیمانکاری به این ترتیب است که دوغاب سیمان با فشار درون لوله جداری وارد میشود. دوغاب پس از عبور از درون لوله وارد فضای حلقوی میشود و تا ارتفاع از پیش تعیین شده بالا می آید. مسیری که دوغاب سیمان طی میکند شبیه مسیر گل حفاری است. یعنی از درون لوله جداری خارج شده و وارد فضای حلقوی میشود. وقتی فضای حلقوی پر شد، ساکن میشود و پس از مدتی خشک شده و سخت میگردد.
قبل از آن که عملیات سیمانکاری آغاز شود، مهندسین سیمان چاه نفت حجم دوغاب سیمانی را که قرار است در چاه پمپ شود، دقیقاً محاسبه کرده و بسته به عمق چاه و هدف سیمانکاری، نوع سیمان و ترکیب دوغاب سیمان را مشخص مینمایند. پس از انجام آزمایشات مشخص با توجه به شرایط چاه (به ویژه دما و فشار) بر روی ترکیب مشخص شده، برنامه سیمان تهیه میگردد. جهت تهیه و پمپاژ دوغاب سیمان در چاه و انجام عملیات سیمانکاری، از مخلوط کن (mixer) و پمپهایی خاص که بر روی ماشین ویژهای سوار است، استفاده میشود. این ماشین pump truck نام دارد.
آزمایشهای سیمان چاه نفت
سیمانکاری لولههای درون چاهی یکی از اصلیترین عملیاتهای انجام شده در طول حفاری یک چاه میباشد. سیمان عملکرد اساسی در نگهداری لوله های جداری و مغزی و تجهیزات سر چاهی دارد. همچنین سیمان یک سد غیر قابل نفوذ در برابر عبور گازها و سیالات سازند ایجاد مینماید و بدین ترتیب سازندها ایزوله میشوند. به منظور اطمینان از موفقیت در کلیه عملیاتهای سیمانکاری چاههای نفت و گاز، دوغابهای سیمان بر اساس شرایط چاه طراحی و آزمایش میگردند. آزمایشات زیر بصورت یک روال عادی در آزمایشگاه سیمان صورت می پذیرد.
۱)آزمایش زمانبندش:
در این آزمایش افزایش گرانروی دوغاب سیمان با گذشت زمان در شرایط دمای گردشی و فشار ته چاه نمایش داده میشود. هنگامی که گرانروی به۱۰۰۰۰ سانتی پواز رسید، مدت زمان سپری شده همان زمان بندش دوغاب در نظر گرفته میشود. از یک دستگاه کانسیستومتر دما بالا- فشار بالا جهت انجام آزمایشات به روش API استفاده میگردد. هنگامی که سیمانکاری در چاهی با دمای پایین انجام میشود، ممکن است بکارگیری یک افزایه تند کننده به منظور کاهش زمان بندش لازم باشد تا انتظار جهت بندش سیمان به حداقل برسد؛ از طرف دیگر هنگام سیمانکاری چاههای دما بالا احتمال استفاده از افزایه کند کننده زیاد است.
۲) آزمایش استحکام تراکمی:
آزمایش استحکام تراکمی، اندازهگیری فشار مورد نیاز جهت خرد کردن یک قالب سیمان با هندسه مشخص تحت تراکم نامحدود و یک محور میباشد. دوغابهای سیمان در قالبهای برنجی به اندازه دو اینچ مکعب بر اساس روش API و در شرایط دمای ساکن و فشار ته چاه در دستگاه curing chamber سخت میگردند. مکعبهای سخت شده سیمانی پس از گذراندن زمان معین، جهت تعیین استحکام با پرس خرد میگردند. پس از اینکه پمپاژ دوغاب متوقف گردید، لازم است مشخص گردد استحکام تراکمی سیمان به چه میزان و با چه سرعتی شکل میگیرد. سیمان سخت شده بایستی به اندازهای استحکام داشته باشد تا لوله های جداری و مغزی را نگه دارد. معمولا استحکام تراکمی به میزان۱۰۰ پام برای نگهداشتن لوله های جداری کافی بوده و جهت ادامه حفاری معیار استحکام تراکمی۵۰۰ پام در نظر گرفته میشود.
دستگاه U.C.A. اولتراسونیک سمنت آنالایزر دستگاهی است که از چهار جزء ساخته شده است که با هم جهت تشکیل سیستم آنالایزر کار میکنند. این تجهیز میتواند استحکام تراکمی سیمان را بر اساس زمان و بصورت پیوسته اندازه گیری نماید و همچنین مدت زمان انتظار جهت بندش سیمان (WOC) دوغابهای مختلف را بر اساس زمان عبور امواج اولتراسونیک از ستون سیمان می سنجد. UCA میتواند در حداکثر فشار کاری ۲۰۰۰۰پام و حداکثر دمای کاری۴۰۰ درجه فارنهایت عمل کند.
دستگاه پرس در آزمایش استحکام تراکمی، اندازهگیری فشار مورد نیاز جهت خرد کردن یک قالب سیمان با هندسه مشخص تحت تراکم نامحدود و یک محوری میباشد که توسط دستگاه پرس صورت میگیرد .
۳) آزمایش اندازهگیری میزان هرزروی عصاره دوغاب سیمان:
در آزمایش هرزروی سیال، هرزروی آب یک دوغاب سیمان از خلال یک صافی نفوذپذیر (مش ۳۲۵) در دمای گردشی ته چاه (۴۵۰ درجه فارنهایت) و با حداکثر فشار نسبی۲۰۰۰ پام اندازه گیری میگردد. این آزمایش با استفاده از یک فیلتر پرس فشار بالا- دما بالا بر اساس روش API میزان هرزروی عصاره دوغاب سیمان اندازهگیری و شبیهسازی میگردد و مایع فیلتر شده در مدت زمان۳۰ دقیقه جمع آوری میشود. سیال میتواند از دوغاب سیمان بدرون سازند هرز رود. هرزروی آب بطور قابل ملاحظهای نسبت سیمان به آب دوغاب و در نتیجه گرانروی را تغییر می دهد. در شرایط حاد این مساله میتواند باعث بندش سریع سیمان و غیر قابل پمپاژ کردن آن گردد. در دوغابهای سیمان، هرزروی کم سیال سیمان به منظور اطمینان از بندش سیمان و ممانعت از ایجاد آسیب به سازند و نفوذ گاز لازم و ضروری بنظر میرسد. معمولا هرزروی سیال دوغاب سیمان بایستی در محدوده ۵۰ تا ۱۰۰ میلی لیتر در ۳۰ دقیقه باشد.
۴) اندازهگیری خواص رئولوژیکی:
رابطه بین تنش برشی و شدت برش با استفاده از گرانروی سنج FANN 35 که یک گرانرویسنج دورانی است، تعیین میگردد. با ترسیم رایانهای تنشهای برشی در شدتهای برشی متناظر، مدل رئولوژیکی (نیوتونی، بینگهام پلاستیک و یا پاورلا) که کاربرد بیشتری دارند، مشخص میگردد. هنگامیکه مدل مشخص گردید پارامترهای مربوطه مثل PV و YP در مدل بینگهام پلاستیک و یا اندیس رفتار جریان و اندیس گرانروی در مدل پاورلا میتوانند محاسبه گردند. به منظور محاسبه رژیم جریان و فشار اصطکاکی از خواص سیال و هندسه لوله استفاده میشود.
۵) آزمایش آب آزاد:
زمانیکه دوغاب سیمان در شرایط ایستا باشد، ممکن است بر اثر رسوب ذرات سیمان آب آزاد ایجاد شود. این مساله در چاههای کج و افقی بحرانی و مشکل آفرین خواهد بود. آزمایش آب آزاد در یک استوانه مدرج ۲۵۰ میلیلیتری انجام میشود. دوغاب سیمان تهیه شده بر اساس استاندارد API در یک گرانرویسنج تحت دمای استاتیک ته چاه به مدت ۲۰ دقیقه بهم زده و درون یک استوانه ریخته میشود.
۶) اندازهگیری چگالی دوغاب:
چگالی دوغاب سیمان توسط یک ترازوی گل تحت فشار تعیین میگردد. نمونه دوغاب در یک فنجان با حجم ثابت تحت فشار ریخته شده و وزن آن اندازه گیری میشود. با فشرده کردن فنجان نمونه، هوای موجود به حجم ناچیزی فشرده شده و اندازهگیری چگالی دوغاب با دقت بیشتری صورت میگیرد. چگالی دوغاب سیمان باید به اندازهای باشد که فشار یک سازند نفوذپذیر کنترل گردد ولی در عین حال فشار هیدرواستاتیکی ایجاد شده نباید سازندهای ضعیف را بشکافد.
۷) سازگاری گل، جداکننده و دوغاب سیمان:
سازگاری جداکننده با سیال حفاری و دوغاب سیمان با مقایسه خواص رئولوژیکی گل، جداکننده و دوغاب سیمان با خواص رئولوژیکی مخلوطهای جداکننده با گل و جداکننده با دوغاب سیمان در نسبتهای مختلف چک میشود. اثر جدا کننده بر زمان بندش دوغاب سیمان و تراکم استحکامی سیمان سخت شده در نسبت های مختلف جداکننده/دوغاب مشخص میگردد.
۸) کنترل کیفی سیمان و افزایه:
کلاس های API سیمانهای چاههای نفتی به ۹ نوع تقسیمبندی میگردند. متداولترین کلاس سیمان مصرفی در ایران، سیمان کلاس G میباشد. آزمایشات کنترل کیفی بصورت متداول بر روی سیمانهای مصرفی انجام میگردد تا از کسب نیازهای شیمیایی و فیزیکی داده شده در استاندارد API spec 10 اطمینان حاصل گردد. به منظور تضمین کیفیت مناسب افزایه های مصرفی در عملیاتهای سیمانکاری، آزمایشات کنترل کیفی در یک روال جاری صورت میگیرد.
۹) اندازه گیری قدرت ژله شدن دوغاب سیمان:
با استفاده از تجهیز آزمایشگاهی SGS میتوان قدرت ژله شدن دوغاب سیمان و همچنین مدت زمان بندش آنرا تعیین کرد. نمونه دوغاب در یک فنجان استاندارد ریخته شده و پس از قرار گرفتن در دستگاه آزمایش میگردد. محدوده اندازهگیری تجهیز SGS با فرض جریان پلاگ نمونه دوغاب در شدت برشهای بسیار پایین مشخص میگردد.
۱۰) اندازهگیری خواص رئولوژیکی در دما و فشار بالا
۱۱) اندازهگیری میزان مهاجرت گاز در دوغاب سیمان:
مهاجرت سیال و گاز از درون دوغاب سیمان یکی از دلایل عمده شکست عملیات سیمانکاری بوده و عملیاتهای درمان کننده بسیار پرخرج خواهد بود. آنالایزر مهاجرت گاز (FMA) دوغاب سیمان را از نظر هجوم سیالات سازند (گاز و آب نمک) پس از عملیات سیمانکاری شبیهسازی می نماید. این آنالایزر کلیه موارد مورد نیاز به منظور شبیهسازی واقعی پارامترهایی مثل دما، فشار هیدرولیکی، فشار سیال سازند و گرادیانهای فشار محرک جریان از خلال ستون سیمان را برآورده مینماید.